Panie Dyrektorze, choć wciąż nie możemy pojąć dlaczego, to jednak dziś żegnamy się z Panem, naszym Przyjacielem i Opiekunem.
Trudno dziś wyobrazić sobie szkolny korytarz bez Pana sylwetki, bo nie zamykał się Pan w gabinecie tylko zawsze był wśród naszych dzieci, a kiedy my, rodzice, spotykaliśmy Pana, zawsze miał Pan dla nas czas na rozmowę i dobre słowo.
Dawał nam Pan poczucie bezpieczeństwa. Wiedzieliśmy, że szkole przez Pana kierowanej możemy powierzyć to co mamy najcenniejsze – nasze wyjątkowe dzieci – bo znajdą tam prawdziwy drugi dom, miejsce, gdzie będą szczęśliwe i przyjazne środowisko, które pomoże im rozwijać skrzydła.
Doskonale rozumiał Pan swoich uczniów i doskonale rozumiał Pan nas, rodziców, a nasze potrzeby znał Pan lepiej niż my sami. Uczył nas Pan, że my, rodzice, także musimy dbać o swoje szczęście, że powinniśmy znaleźć czas również dla siebie, bo potrzebujemy tego, by móc stawiać czoła codziennym troskom i kłopotom.
Mieliśmy wyjątkowe szczęście, że mogliśmy spotkać na naszej drodze człowieka tak bezgranicznie nam i naszym dzieciom oddanego. Dzięki Panu nasz świat stał się lepszy.
Dziękujemy za Pańskie wielkie serce dla nas. Wspomnienie Pana na zawsze nosić będziemy w swojej duszy.
Mówimy: „Do widzenia Panie Dyrektorze” bo wiemy, że w Domu Ojca znów się z Panem spotkamy.
